Wednesday, June 22, 2011

ကၽြန္ေတာ္လူလည္ (၁)

ကၽြန္ေတာ္လူလည္ (၁)
2004 က S’pore မွာကၽြန္ေတာ့္သေဘၤာ Docking တင္ေတာ့ ညေနအလုပ္နားခ်ိန္ ၿမိဳ႕ထဲလည္မယ္ဆိုၿပီး  Dockyard ေရွ႕က Bus စီးၿပီးထြက္လာတယ္။ ပထမဆုံးအၾကိမ္ S’pore မွာ Bus စီးၿခင္း တေယာက္ထဲ အျပင္ထြက္လည္ျခင္းေပါ့….
          ဘယ္မွတိုင္မွာဆင္းရမယ္ဆိုတာမသိ၊ အေဖာ္မပါတစ္ေယာက္ထဲ၊ ငါလူလည္ပါကြ လူစည္ကားတဲ့တေနရာမွာ ဆင္းမယ္ေပါ့ ဟဲဟဲဟဲ….။ အဲလုိနဲ႕လမ္းတေလွ်ာက္အၿပင္ကုိမၿပတ္ၾကည့္လာမိတယ္(ျပဴးၿပီးေတာ့ကိုၾကည့္တာ) ဆင္းမယ့္ေနရာကုိရွာတာ။ Dockyard ကလာတာဆိုေတာ့ လမ္းတေလွ်ာက္ စက္ရုံအလုပ္ရုံ ေတြပဲေတြ႕တယ္၊ တုိက္ေတြထုိးထုိးေထာင္ေထာင္မေတြ႕ဘူး။
          Bus ေပၚမွာေလ့လာၾကည့့္ေတာ့ ဆင္းမယ့္မွတ္တုိင္ေရာက္ခါနိးမွာ Bell ခလုပ္ေလးကုိႏွိပ္ရင္ မွတ္တုိင္မွာရပ္ေပးတယ္၊ OK ကၽြန္ေတာ္မွတ္ထားလုိက္တယ္။
          အဲလုိနဲ႕လာခဲ့တာ အေတာ္ၾကာေတာ့ ထုိးထုိးေထာင္ေထာင္ တုိက္ေတြ စေတြ႕တယ္၊ ဟုတ္ၿပီ အဲဒီမွာဆင္းမယ္ဆိုၿပီး Bell ခလုတ္ကုိႏွိပ္လုိက္တယ္။ Bus ေပၚမွာပါလာတဲ့လူအကုန္လံုးနီးပါး ကၽြန္ေတာ့ကုိ၀ုိင္းၾကည့္ၾကတယ္၊ ကၽြန္ေတာ့စိတ္ထဲမွာ ဘာလို႕လဲေပါ့……….Bus ကရပ္ေပးတယ္   Boom Lay Bus Terminal ကုိးဗ်။
ေက်ာ္မင္းမင္း

ကၽြန္ေတာ္လူလည္ (၂)

ကၽြန္ေတာ္လူလည္ (၂)
ကၽြန္ေတာ္ Malay စကားကုိနဲနဲတတ္ၿပီး မ်ားမ်ားေျပာျခင္တယ္၊ Indoesia ေရာက္ေတာ့ေတြ႕သမွ် Indoesia လူမ်ိဳးေတြနဲ႕ Malay လုိေျပာတယ္။ ( Malay  နဲ႕ Indo စကားတူတာကုိး ၊ ကုိယ္ပုိင္စာလုံးမရွိေတာ့ English စာလုံးနဲ႕ သူတို႕အသံထြက္ေရးေတာ့ ေလ့လာရတာလဲလြယ္တယ္)
ေစ်း၀ယ္ စားေသာက္ဆုိင္သြား Malay  လုိပဲေျပာတယ္၊ ကၽြန္ေတာ့တုိ႕ျမန္မာေတြရဲ႕ရုပ္ရည္က Malay, Indo ေတြနဲ႕တူေတာ့ ပုံမွားရုိက္တာေပါ့။
တေန႕စားေသာက္ဆိုင္တဆိုင္ကုိေရာက္တယ္၊ ကၽြန္ေတာ့ထုံးစံအတုိင္း Malay လုိေျပာ Menu က English စာလုံးနဲ႕ သူတုိ႕အသံထြက္ဆိုေတာ့ခပ္တည္တည္နဲ႕မွာ အဆင္ကုိေျပလုိ႕၊ စားပြဲထုိးေကာင္မေလးကေမးတယ္ ဘာေသာက္မလဲတဲ့ Coffee လုိ႕ခပ္တည္တည္ေျပာလုိက္ေတာ့ထပ္ေမးတယ္၊ ေမးခြန္းထဲမွာကၽြန္ေတာ္သိတဲ့စကားလံုးပါတယ္ “ အပူလား အေအးလား လုိ႕ေမးတာသေဘာေပါက္လုိက္တယ္” သူေမးတဲ့အထဲမွာ အေအး ဆိုတဲ့စကားလုံးကုိသိတယ္။ ေသာက္ျခင္တာက အပူ၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အပူဆုိတဲ့စကားလုံးကို ရုတ္တရပ္ေျပာမထြက္ဘူး ေမ့ေနတယ္၊ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လူလည္ပဲ “အေအး” လုိ႕ခပ္တည္တည္ေျပာၿပီးမၾကိဳက္တဲ့ ေကာ္ဖီေအးကုိၾကိတ္မွိတ္ေသာက္ခဲ့တာေပါ့။
ေက်ာ္မင္းမင္း

Lost In Translation

Lost In Translation
ကၽြန္ေတာ္ၾကိဳက္တဲ့စာေပအမ်ဳိးစားထဲမွာ Modern လုိ႕ေခၚတဲ့စာေပပါတယ္၊ Post Modern လုိ႕ေခၚတဲ့ “Modern အလြန္” ကုိ အလြန္ ၾကဳိက္မိတယ္။
ပညာေရးနဲ႕ပတ္သက္ရင္ “Post Graduate” ဆုိတာကုိ အလြန္သေဘာက်တယ္။
 (“Post Mortem” ကုိေတာ့မၾကဳိက္ပါ)
စာေရးရင္လဲ “Post Script” (PS) ကၽြန္ေတာ့စာေအာက္ေျခမွာ အၿမဲပါေလ့ရွိတယ္။
အခ်ိန္နဲ႕ပတ္သတ္ၿပီး “Post Meridiem” (PM) ဆိုတာနဲ႕ ရင္းႏွီးခဲ့တယ္။
တေန႕ TV အစီစဥ္ဇယား ကေန “Postman”  ဆုိတဲ့ ဇတ္ကား ေၾကျငာတာေတြ႕တယ္၊ အဲဒီရုပ္ရွင္ကားကုိ  ကၽြန္ေတာ္စိတ္၀င္စားသြားတယ္။ “Super Man, Bat Man, Spider Man, X-Man” ဇတ္လမ္းေတြ နံမည္ၾကီးေနေတာ့
”Post Man”  ကိုကၽြန္ေတာ္ဘာသာျပန္မိတာ သဘာ၀ထက္ သာလြန္တဲ့လူ ေပါ့ ဆီေလ်ာ္ပါတယ္ေနာ္……
“Post Man” ဆိုတာဘယ္လုိဇတ္လုိက္လဲေပါ့၊ Super Man, Bat Man, Spider Man, X-Man ေတြထက္သာေအာင္ ဘယ္လုိသရုပ္ေဆာင္မလဲေပါ့။
          အဲဒါနဲ႕ အဲဒီဇတ္ကားကုိေစာင့္ၾကည့္မိတယ္၊ အားလားမား “Postman”  ဆိုတာ စာပုိ႕သမား ဗ်။
ေက်ာ္မင္းမင္း

သူငယ္ခ်င္း စာေရးဆရာ

သူငယ္ခ်င္း စာေရးဆရာ
ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က စာေတြဖတ္ျပီး စာေရးဆရာေတြကိုသေဘာက်ခဲ့တယ္၊
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေခာတ္က မဂၢဇင္းတခ်ိဴ႕မွာ စာေရးဆရာေတြရဲ႕စရုိက္ကိုေဖၚျပတဲ့ ေဆာင္းပါးေတြ မၾကာခဏပါတယ္။ ဘယ္လိုပံုစံလဲဆို- “လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ ေနမယ္၊ အ၀တ္စား ဖိုသီဖတ္သီနဲ႕ ေငြေၾကးကုိဂရုမစိုက္၊ ဆင္းရဲၾကတယ္ အႏုပညာသည္ ---------အတြက္လုိ႕ေၾကြးေၾကာ္က်တယ္ ”
စာေရးဆရာဆိုတာ “လြယ္အိတ္တလုံးနဲ႕ ရွပ္အက်ၤႌလက္ရွည္ၾကယ္သီးမတပ္၊ ေဆးေပါ႕လိပ္လက္ၾကားညွပ္၊ ေန႕ဖက္ လၻက္ရည္ဆုိင္  ညေနဘုံဆုိင္၊ အိမ္ကမိန္းမနဲ႕ကေလးေတြစားစရာမရွိ၊” ဒါေပမယ္ ့သူတို႕ရဲ႕အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြက စံၿပပါရမီၿဖည့္ဘက္၊ ေယာက်္းကို အထင္ၾကီးေလးစားၿပီး အားေပးတယ္။ (တခ်ိန္ထဲမွာပဲ မဂၢဇင္းကာတြန္းေတြမွာ စာေရးဆရာမိန္းမေတြက ထမင္းအိုးအလြတ္ေမွာက္ၿပတာ ႏို႕ဆီဘူးအခြံနဲ႕ ဆန္အိုးဖင္ ၿခစ္ၿပတာ……. မၾကာခဏပါတယ္။)
          စာေရးဆရာဆိုရင္ အပၚမွာေဖၚၿပခဲ့တဲ့ပုံစံကုိပဲၿမင္မိ သေဘာက်မိတယ္။
စာေရးဆရာေတြနဲ႕ပက္သက္ၿပီး ရူးခဲ့တာတစ္ခုေၿပာရရင္ ၃၃လမ္းထဲမၾကာခဏေလ်ာက္ၿပီး ေလထန္ကုုန္းမွာ ထုိင္ေနသမွ်လူေတြကုိအကဲခတ္ခဲ့တယ္၊ ကၽြန္ေတာ္သိထားတဲ့ပုံစံနဲ႕စာေရးဆရာကုိရွာတာ။
စာေရးဆရာေတြနဲ႕ခင္မင္ၿခင္ခဲ့တယ္၊ သူတုိ႕ေရးတဲ့စာေတြကုိသေဘာက်တာေရာ မဂၢဇင္းေတြကေနသိခဲ့တဲ့ပုံစံကုိ သေဘာက်တာေတြေၾကာင့္ေရာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ စာေပအသိုင္း၀ုိင္းနဲ႕မနီးစပ္တာေၾကာင့္ စာေရးဆရာမိတ္ေဆြမရွိခဲ့ပါ။
ကၽြန္ေတာ္တကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့ “သားလတ္” နဲ႕စခင္တယ္၊ တၿမဳိ႕နယ္ထဲအတူေနတာရယ္ Classmate ၿဖစ္တာရယ္ေၾကာင့္ခင္ခဲ့တယ္။ သူစာေရးမွန္းအစကမသိခဲ့ပါ ေနာက္မွစာေရးစရာမွန္းသိတာ။ စာေရးစရာေတြနဲ႕ ခင္ၿခင္တဲ့ကၽြန္ေတာ့္ဆႏၵၿပည့္ခဲ့တယ္။
သူစာေရးဆရာမွန္းသိထဲက သူ႕ရဲ႕ကေလာင္အမည္ “သားလတ္” လုိ႕ပဲအၿမဲေခၚခဲ့တာ ယေန႕အထိေပါ့။
ကၽြန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္း စာေရးဆရာရဲ႕ပုံစံက အထက္မွာကၽြန္ေတာ္ေဖၚၿပခဲ့တဲ့ပုံစံနဲ႕လုံး၀မဆိုင္ပါ၊ အ၀တ္စားသပ္သပ္ရပ္ရပ္ ရည္ရည္မြန္မြန္ နဲ႕ က်ာင္းစာလဲေတာ္တဲ့လူငယ္ေလးေပါ့၊ ေက်ာင္းစာေတာ္သလုိ စာေတြလဲအမ်ားၾကီးေရးႏုိင္တဲ့ စာေရးဆရာေပါ့။
အခုဆုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ခင္ခဲ့တာဆယ္ခုႏွစ္ ၂စုၿပည့္ေတာ့မယ္။ သားလတ္ရဲ႕ကုိယ္ပိုင္ BLOG တင္ႏုိင္တာကုိ၀မ္းသာမိတယ္။
သားလတ္ရဲ႕ Masterpiece ကုိေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတယ့္
ေက်ာ္မင္းမင္း
စာၾကြင္း သားလတ္ေရ မင္းပထမႏွစ္က published လုပ္ထားတဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ေလး အခုထိသိမ္းထားတယ္ တခ်ိန္မွာ ေစ်းေကာင္းရမလားလုိ႕ ဟဲဟဲဟဲ………
HIP HOP သီခ်င္းတပုဒ္ေလာက္ စကားေၿပၿပန္ေပးပါဦး။